Nang mawala ang awitan ng mga kuliglig

NANG MAWALA ANG AWITAN NG MGA KULIGLIG

himbing man, dinig ang awitan ng mga kuliglig

tila kaysasaya't walang nadaramang panganib

subalit bigla, dumatal ang unos, nangaligkig

kaylakas ng sipol ng hangin sa gabing malamig

umaga'y iba ang narinig, pagputol ng kahoy

habang pakiramdam ko, mga puno'y nananaghoy

habang katutubo'y patuloy na itinataboy

ng mga tuta ng kapitalistang mapangdenggoy

hinahanap ko'y pag-aawitan ng mga ibon

sabay sa pagkawala ng puno'y nawala iyon

naging maalinsangan na ang bawat kong pagbangon

naging mabanas na ang dating masayang kahapon

ah, paano ba maililigtas ang kagubatan

mula sa tubo't kasakiman ng mga gahaman

upang dibdib ng kagubatan ay pagkakitaan

habang nasisira naman ang gubat na tahanan

sa ngayon, sa tula ko sila maipagtatanggol

gayong di ito solusyon sa kanilang hagulgol

dahil ang pagtatanggol sa kanila'y may ginugugol

panahon, buhay, pawis, dugo, sa kanilang ungol

kaya paumanhin kung ito lang ang magagawa

ngunit pagbubutihin ko ang bawat kong pagkatha

para sa puno, ibon, dagat, kuliglig ang tula

upang maisiwalat ang bawat nilang pagluha

- gregoriovbituinjr.

05.31.2021 (World No Tobacco Day)