Oktubre pa lang ngunit pinatutugtog na naman
Ang mga pampamanhid sa kaluluwa ng tanan
Malapit na raw kasi ang araw ng kapaskuhan
Di pa man nag-uundas, tayo raw ay magbigayan
Habang may pagsasamantala pa rin sa lipunan!
Awiting pampamanhid upang mapukaw ang masa
Upang problema'y makalimutang pansamantala
Upang makahiram ng pansamantalang ligaya
Paalalang mag-ipon ng pangregalo sa sinta
Awitin ng komersyalismo upang makabenta
Kahit kapakuhan, may pagsasamantala pa rin
Pampamanhid lamang ang panahong iyon sa atin
Ang pribadong pag-aaring sanhi ng hirap natin
Ay nariyan pa't obrero't dukha'y mahirap pa rin
Sanhi ng hirap na ito'y dapat nating wasakin
Pag kapaskuhan, tigil-putukan ang lupa't tuktok
Matapos ang pasko'y banatan na naman sa bundok
Di pa rin malutas ang sanhi ng dusa't himutok
Hangga't may pribadong pag-aaring sanhi ng lugmok
Ang pribadong pag-aaring sinasamba ng ugok!
Oktubre pa lang, awiting pampamanhid na'y hatid
Magmahalan daw tayo't magturingang magkapatid
Habang patuloy ang tokhang, buhay ay pinapatid
Habang pribadong pag-aari'y sandata ng ganid
Habang kapwa'y pinapaslang, sa lagim binubulid.
- gregbituinjr.
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Buwaya
BUWAYA tila buwaya'y mukhang Lacoste pangmayaman, pangmay-sinasabi: ang "Their Luxury, Our Misery" na patamà sa mga salbahe i...

-
ANG DAAN PATUNGONG QUIAPO matapos ang dalawang dekada'y muling bumili ng librong Trip to Quiapo na akda ni Ricky Lee ang naunang libro n...
-
PAG AKO'Y NAKATUNGANGA, AKO'Y NAGTATRABAHO pag ako'y nakatunganga, ako'y nagtatrabaho pag nakatitig sa kisame, nagninilay...
-
SONETO SA WORLD POETRY DAY W orld Poetry Day, na isang araw ng panulaan O araw din ng mga makata't talinghagaan R ahuyo ang indayog...
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento